هیچ کس آی پاد تاچ را از دست نخواهد داد

در سال 2007، دنیا به قدری از آیفون غافلگیر شد که به راحتی می‌توان محصول دیگری را که اپل در آن روز معرفی کرد نادیده گرفت. اکنون، 15 سال پس از اینکه اپل اولین آی‌پاد تاچ را معرفی کرد – که نام آن بسیار جذاب‌تر از «آیفون بدون سلول» دقیق‌تر بود – اپل توانسته است اعلام کرد که دیگر تولید نخواهد شد.

بیشتر تمرکز بر روی قطع شدن آی پاد تاچ بر پایان برند آی‌پاد متمرکز بود که به سال 2001 باز می‌گردد، زمانی که اپل تازه شروع به بیرون آمدن از کسالت اواخر دهه 90 کرده بود. آی‌پاد نشان‌دهنده طلوع این شرکت بود که از یک سازنده رایانه‌های شخصی پیشگام اما ضعیف به دسته دستگاه‌ها و خدمات در میان با ارزش‌ترین شرکت‌های جهان تبدیل شد. اما تکامل آی‌پاد تاچ و کنار گذاشتن نهایی آن نشان می‌دهد که چگونه اپل پیشگام مقوله‌ای بود که هرچه بازار آن را فراگرفت، آسیب‌پذیرتر شد.

اولین آی‌پاد تاچ مانند دوقلو باریک‌تر آیفون به نظر می‌رسید و عمل می‌کرد. این یک جایگزین جذاب برای آیفون در روزهای اولیه آن محصول بود، زمانی که داده های سلولی یخبندان و انحصار AT&T بود. در واقع، انتشار آی‌پاد تاچ بیانیه‌ای بود مبنی بر اینکه این تلفن به عنوان یک دستگاه اختصاصی مرده است، زیرا به سادگی تماس تلفنی را که به یک برنامه در آیفون کاهش یافته بود، از دست می‌داد.

تنها رقابت جدی که تا به حال محقق شد، این بود پخش کننده سامسونگ، که می تواند ترفند عمل به عنوان یک گوشی را برای دستگاه های بزرگتر سامسونگ گلکسی انجام دهد. اما، مدت‌ها پس از نابودی آن محصول، آی‌پاد تاچ ثابت می‌شود که مطمئن‌ترین آی‌پادی است که اپل تا به حال ساخته است. وقتی آنلاین بود می‌توانست به سرویس‌های پخش دسترسی داشته باشد و لیست‌های پخشی مانند Spotify و Apple Music خود اپل را در حالی که اینطور نبود ذخیره کند. آی پاد شافل مانند بازیکن توانا از معدود جایگزین‌های پخش موسیقی دیجیتال اختصاصی باقی‌مانده برای کسانی که می‌خواهند تلفن خود را کنار بگذارند و در یک جلسه شنیداری آفلاین طولانی‌تر ساکن شوند، زنده می‌ماند. با این حال، فقط Spotify و Amazon Music را پشتیبانی می کند.

همچنین: بهترین گوشی ها: 10 گوشی هوشمند برتری که باید بخرید

هر چند با گذشت زمان، آی‌پاد تاچ بیشتر و بیشتر از آیفون عقب افتاد و نتوانست با سرعت پیشرفت سرسام‌آور اپل همراهی کند، به‌ویژه زمانی که اپل از سد ۱۰۰۰ دلاری عبور کرد. شروع از 200 دلار — استثنایی برای بیزاری سنتی اپل از محصولات ارزان قیمت — به چیزی برای بچه ها یا حداقل پیش از نوجوانان تبدیل شد. اما چرخه به‌روزرسانی آن در نهایت آنقدر طولانی شد که تلاش برای اجرای برنامه‌ها بر روی هر چیزی غیر از آخرین نسل، منجر به درخواست برای ارتقا به نسخه‌ای از سیستم‌عاملی شد که از آن پشتیبانی نمی‌کرد. در همین حال، با گذشت سال‌ها، آیفون‌ها نمایشگرهای بزرگ‌تر و با وضوح بالاتری پیدا کردند و سیل آیفون‌های دست دوم و دست دوم از iPod touch پیشی گرفت. اپل واچ همچنین به عنوان یک گزینه اکوسیستم اپل قابل حمل تر و بدون تلفن برای گوش دادن به موسیقی در حال حرکت ظاهر شد، البته نه آنقدر مقرون به صرفه.

آخرین محور آی پاد تاچ اپل قرار دادن آن به عنوان یک دستگاه بازی بود. به هر حال، اپ استور به پرجنب‌وجوش‌ترین منبع شهرت جهان تبدیل شده بود، و پایگاه کاربران پیش از گوشی‌های هوشمند آی‌پاد تاچ به خوبی با آن‌هایی که به‌طور سنتی به Game Boys سرازیر می‌شد، مطابقت داشت. با عناوین بارگیری شده که به خوبی در حالت آفلاین کار می کردند، Apple Arcade حتی برای دستگاه مناسب به نظر می رسید. بازی‌ها ضعف اصلی آی‌پاد تاچ را بیش از هر رسانه دیگری آشکار کردند: نمایشگر کوچک و با وضوح پایین آن. بسیاری از عناوین Apple Arcade روی iPod touch به خوبی کار نمی کردند. در همین حال، حتی نینتندو متوجه شد که زمان آن رسیده است که از کنسول های جیبی استفاده کند و امتیاز قابل حمل خود را به نینتندو سوییچ ارتقا دهد، که شکل و شمایل آن الهام گرفته شده است. عرشه بخار، تعداد کمی دستگاه های مخصوص بازی ویندوز، و یک پلتفرم مرجع مبتنی بر اندروید که کوالکام سال گذشته در اجلاس اسنپدراگون خود معرفی کرد.

همانطور که iPod touch از مجموعه iOS محو می شود، نام تجاری سازگاری ساده تر می شود و توسعه دهندگان می توانند نمایشگرهای بزرگتر را در دستگاه های نسل فعلی هدف قرار دهند. تقریباً مطمئناً این آخرین دستگاه دستی اپل است که از عناصر قدیمی آیفون مانند دکمه هوم و جک هدفون در جلو استفاده می کند و ممکن است اپل آن را برای شایعه سوئیچ آیفون به USB-C. اما برای یک دهه و نیم، آی‌پاد تاچ دسترسی تقریباً کاملی به کتابخانه اپلیکیشن‌های iOS را با نصف قیمت حتی ارزان‌ترین آیفون ارائه می‌کرد. اگر این خیلی خوب به نظر می رسید که درست باشد، در نهایت، اینطور بود.